ԿԻՍԱՄՅԱԿԻ ՈՒՂՈՒՄ
ԿԻՍԱՄՅԱԿԻ
ՈՒՂՈՒՄ
Իմ կարծիքով սխալը խոտովանելը բավականին լուրջ և դժվար արարք է: Խոստովանությանը
ներկա մարդկանց քանակը իրոք կարող է ազդել մեղավորի խոստովանելու կամ խուսափելու որոշման
վրա:Եթե մարդ հասկանում է և գիտակցում իր սխալը, պետք է կարողանա այն շտկել: Հաճախ գործած
սխալի արդյունքում հնարավոր է նեղացնել, վիրավորել շատ մտերիմ, կամ ուղղակի անմեղ մարդու:Այդ
դեպքում սխալը խոստովանելը ոչ միայն ցանկալի է, այլև պարտադիր: Դա չի նսեմացնում խոստովանողի
արժանիքները , չի վիրավորում նրա արժանապատվությունը: Ես կարծում եմ, որ դա ևս մարդկային
վարքագծի անբաժան մասը պետք է լինի :Սխալը պետք է խոստովանել ճիշտ
տեղում , ճիշտ պահի, չափավորության, և զսպվածության սահմանները չխախտելով:Եվ այս ամենը
պետք է վերաբերվի նաև այն մարդկանց, ում խոստավանում են սխալը, կամ ներողություն խնդրում:
Որովհետև լսել դիմացինի խոստովանությունը, ներել, հասկանալ և պատշաճության սահմաներից
դուրս չգալ նույնքան կարևոր է և բարդ , ինչքան մեղավորի համար խոստովանելը:Եթե մարդիկ կարողանան նման
իրավիճակները պատվով հաղթահարել, կյանքը շատ ավելի գեղեցին և արժանավայել կընթանա:
No comments:
Post a Comment